وقت شناسی شهید مطهری

استفاده‏ی بهینه از اوقات زندگی

در تنظیم وقت، خیلی دقیق بود به طوری که از تمام اوقات خود، به نحو احسن استفاده می‏کرد.

نماز ظهر را که می‏خواند، غذا می‏خورد و اگر چیزی نبود، نان و ماست صرف می‏کرد. یک ساعت می‏خوابید، سپس تجدید وضو نموده، مشغول مطالعه می‏شد تا وقتی که بچه‏های مدرسه‏ی علوی، استادان و دانشجویان می‏آمدند. ایشان درس می‏گفتند و پس از نماز مغرب، در اتاق مطالعه تا ساعت ده و یازده مشغول مطالعه بودند و جلسه داشتند و بعد که می‏آمد می‏گفت: «سرم گیج می‏رود».

قبل از خواب، بیست دقیقه تا نیم ساعت قرآن می‏خواند و حدود ساعت دوازده شب، می‏خوابید. پس از دو ساعت و نیم از نصف شب، برمی‏خاست و به نماز و مناجات می‏ایستاد. مناجاتهای عجیبی داشتند؛ مثلا در مناجات می‏گفتند: «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز» (مجله شاهد، ش 212، تیر 1371، ص 31.)

راوی: همسر استاد شهید