وصیت حضرت ادم به شیث

حضرت آدم به پسرش شیث پنج وصیت کرد ونیز فرمود: که این وصیتها را نیز به فرزندان خود بیاموز .

1)هیچگاه بر زندگی دنیا مطمئن نباش خداوند اطمینان مرا به زندگی جنت نپسندید برای همین امر مرا از جنت بیرون کرد. 

2)هیچگاه به خواهشات زنان تن نده من به خواست زنم درخت ممنوعه جنت را خوردم که در نتیجه شرمنده ونادم شدم.

3)قبل از انجام هر کاری در موردش خوب فکر کن اگر من چنین می کردم در جنت نادم نمی شدم.

4)از انجام کاری که در دلت شک انداخته است منصرف شو

 هنگام خوردن در خت ممنوعه در دلم شک بود که بخورم یا نخورم من بدون توجه به این شک وتردید آنرا خوردم .

5)قبل از هر کاری با اهل رای مشورت کن من اگر 

با فرشتگان مشورت می کردم نادم نمی شدم .

فروختن بهشت به دو گندم: اشاره به خوردن حضرت آدم (ع) و همسرش حوا (س) از درخت گندم در بهشت دارد . آن دو، بهشت را با خوردن دو گندم از درخت ممنوعه، از کف دادند . این حکایت که در همه کتب آسمانى آمده است، دستمایه شاعران شده است تا بدین وسیله، به مردم هشدار دهند که نباید همه عبادات و اعمال خود را به هدف ورود در بهشت انجام دهند که بسیارى از جمله آدم و حوا بهشت را به کمترین بها، رها کردند و دل بدان نبستند . حافظ در جایى دیگر از دیوانش گفته است:

نه من از پرده تقوا به در افتادم و بس - - پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

 

  

راه سعادت

عوامل سعادت‏

در روایات به دو نوع سعادت اشاره شده است: سعادت دنیوى و سعادت اخروى.

سعادت دنیوى انسان در هشت چیز است: 1- شباهت فرزند به انسان 2- همسر زیبا و متدین‏

3- مرکب خوب 4- مسکن وسیع 5- دوستان شایسته 6- فرزند نیکوکار 7- زندگى و طلب معیشت در وطن 8- همسر موافق.

 «قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: انّ من سعادة المرء المسلم ان یشبهه ولده و المرأة الجملاء ذات دین و المرکب الهنیئى و المسکن الواسع». «5»

 

 «قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: اربعة من سعادة المرء الخلطاء الصالحون و الولد البارّ و المرأة المؤاتیة و ان تکون معیشته فى بلده». «6»

 

سعادت اخروى در صورتى حاصل مى‏شود که انسان عاقبت به خیر شود و عاقبت به خیرى در پرتو تقوا به وجود مى‏آید و متقابلًا شقاوت اخروى در سوء عاقبت است که آن در پرتو تکذیب آیات الهى و گناه و معصیت حاصل مى‏گردد. قرآن کریم مى‏فرماید: «والعاقبة للمتّقین». «7»

 

 «ثم کان عاقبة الّذین اساؤا السؤى اف کذّبوا بایات اللَّه». «8»

 

از روایات استفاده مى‏شود سعادت بشر در پرتو سه امر تحقق مى‏پذیرد:

1- پند گرفتن از دیگران 2- خوف و رجاء 3- محبت امیرالمؤمنین و اطاعت از دستورات آن حضرت.

شیطان برای تکامل

شیطان

خداوند شیطان را هم براى تکامل انسان قرار داده است تا ناخالص‏ها را از بهشت دور و خالص‏ها را به بهشت داخل کند.

(حاج اسماعیل دولابى)

 

 

حارث همدانی

 حارث ابن عبدالله همدانی  حارث شبى به خدمت حضرت امیر مؤ منان علیه السلام رسید، آن حضرت پرسید چه چیزى ترا در این شب به نزد ما آورده است ؟حارث عرض کرد: به خدا قسم که دوستى و محبت بر شما من را به نزدت آورده است !امام علیه السلام فرمود: اى حارث بدان کسى که مرا دوست دارد نمى میرد مگر اینکه در وقت جان دادن مرا ببیند و به دیدن من امیدوار رحمت الهى گردد و نیز نمى میرد کسى که مرا دشمن دارد مگر آنکه در آن وقت مرا به بیند و از دیدن من عرق خجالت بریزد و در ناامیدى نشیند.یا حار همدان من یمت یرنى من مؤ من او منافق قبلا در روایت آمده است که حارث به امام على علیه السلام عرض کرد: دوست دارم که به منزلم آئى تا مرا با این کار گرامى دارى و از طعام ما میل فرمائى . امام فرمود: بشرط آنکه خود را به تکلف و سختى نیندازى . وقتى امام به منزل حارث رفت ، حارث پاره نانى براى آن حضرت آورد امام علیه السلام شروع به خوردن کرد و حارث عرض کرد که با من چند درهمى هست اگر اجازه بفرمائید. تا چیزى بخرم ، امام فرمود: این نیز از همان چیزى است که در خانه است یعنى عیبى ندارد و تکلیف نیست .

سلمان فارسی

سلمان فارسی پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: سلمان منا اهل بیت .امام باقر علیه السلام مى فرماید: عده اى با هم نشسته بودند و نسب خود را یاد مى نمودند و افتخار مى کردند که سلمان نیز در میان آنان حاضر بود. عمر به سلمان گفت : اى سلمان اصل و نسب تو چیست ؟فقال سلمان انا سلمان بن عبدالله کنت ضالا فهد انى الله بمحمد صلى الله علیه و آله و کنت عائلا فاغنانى الله بمحمد صلى الله علیه و آله و کنت مملوکا فاعتقنى الله تعالى بمحمد صلى الله علیه و آله فهذا حسبى و نسبى یا عمر.(4)سلمان فرمود: من سلمان پسر عبدالله ، گمراه بودم که خداوند بوسیله حضرت محمد صلى الله علیه و آله مرا هدایت کرد و بنده بودم که خداوند بوسیله حضرت محمد صلى الله علیه و آله مرا آزاد فرمود، پس اى عمر این است حسب و نسب من !در روایتى آمده وقتى امام امیر مؤ منان علیه السلام بر سر جنازه سلمان حاضر شد پارچه اى که بر صورت سلمان بود برداشت . سلمان به صورت آن حضرت تبسمى کرد، امام علیه السلام فرمود: مرحبا یا ابا عبدالله اذا لقیت رسول الله صلى الله علیه و آله فقل له مامر على اخیک من قومک .(5)سلمان موعظه سودمند به جریر مى کند، مى فرماید:اى جریر نسبت به خدا فروتن باش ، زیرا هر کس که براى خدا تواضع کند، روز قیامت مقام بلندى دارد. اى جریر میدانى علت تاریکى و ظلمات قیامت چیست ؟جریر گفت :

بلال اذان گو

 بلال حبشی بعد از رحلت حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله 9 یا 10 سال بیشتر در قید حیات نبود. او مؤ ذن رسول اکرم صلى الله علیه و آله و از سابقین در اسلام است .وقتى ابوبکر با مردم نماز مى گذارد، انتظار داشت که بلال کما فى السابق اذان بگوید، ولى این آرزوى او هرگز برآورده نشد. وقتى ابوبکر، بلال را ملاقات کرد گفت : اى بلال ، تو علاوه بر آنکه ترک ما کرده اى اذان گفتن را نیز ترک گفته هنگام نماز در مسجد ما را از بانک اذان خود بى بهره ساخته اى .اى مؤ ذن رسول خدا صلى الله علیه و آله آیا این کناره گیرى تو دلیلى داشته و علت و سببى را در بردارد؟بلال گفت : اى ابوبکر هیچکارى بدون دلیل و هیچ عملى بى برهان نیست . تو خود جواب سؤ الت را بهتر مى دانى .سپس بلال با یک قیافه جدى ادامه داد. آیا من براى امامت نماز تو اى ابوبکر چگونه مى توانم اذان بگویم در حالیکه این کار تو نیست و لباس این امر برازنده اندام تو نمى باشد.ابوبکر گفت : اى بلال از این مقوله سخن مگو و در این مورد وارد بحث نشو ولى مى خواستم از تو خواهش کنم که به مؤ ذنى خود ادامه دهى .بلال در پاسخ اظهار داشت : اى ابوبکر من خیلى صریح و روشن مطلب را گفتم .که چشمان بلال نمى تواند کس دیگرى را جز آنکه خود تعیین فرمود. بر منبر پیامبر اسلام و در محراب رسول خدا ملاحظه نماید.ابوبکر که تصمیم داشت به هر طریقى است بلال را راضى نموده و به نفع خود باز بلال را مخاطب ساخته گفته : اى بلال من فکر مى کنم که اگر در همین شهر باقى بمانى و مانند گذشته به فعالیت خود ادامه دهى براى تو بهتر و نیکوتر است و زندگانیت صورت مطلوب ترى به خود خواهد گرفت .بلال اظهار داشت که : اى ابوبکر تو از مطلوبیت زندگانى بحث مى کنى و آن را رخ من مى کشى . آخر بعد از محمد صلى الله علیه و آله زندگانى به چه درد من مى خورد و پس از رحلت آن وجود آن عزیز زندگى چه ثمرى در بر دارد که مطلوب باشد.

اصلاحات

اصطلاحات، دام بزرگ ابلیس

به این اصطلاحات، که دام بزرگ ابلیس است، بسنده مکن و در جستجوى او، جل و علا، باش. (1)

بسا شود که انسان به واسطه شدت توجه به اصطلاحات و فهم کلمات و غور در اطراف آن، از قلب به کلى غافل شود و از اصلاح آن بازماند. در مقام شرح حقیقت و ماهیت قلب و اصطلاحات حکما و عرفا استادى کامل شود. ولى قلب خودش (نعوذ بالله) از قلوب منکوسه یا مطبوعه باشد، مثل کسى که از خواص ادویه مضره و نافعه مطلع باشد و شرح هر یک را خوب بدهد، ولى از ادویه مضره احتراز نکند و مفیده را به کار نبرد. ناچار چنین شخصى، با همه علم دواشناسى، به هلاکت رسد و این علم موجب نجات او نشود. (2) (امام خمینى)

------------------------------

2

 

 

ایمان

چگونگى ایمان

ایمان با میل و اختیار است نه از روى اجبار. باید با دل با دیگران معاشرت کرد و دل در جلو باشد و محبت را جلو بیاندازیم.

(حاج اسماعیل دولابى)

 

1. 

بندگی نردبان تعالی

این عارف بزرگوار در یکى از نشستهاى درس اخلاقشان فرمودند:

(راه رسیدن به این مقامات عالى انسانى، که حد نهایت ندارد، در سایه بندگى است. انسان به میزانى که حرکتش الهى شود و خالص گردد، به خدا و اولیاى او نزدیک مى‏شود.

انسان باید از انبیاء تبعیت کند و راه آنان را برود تا به کمالاتى که براى او آماده کرده‏اند برسد. نبى اکرم خود را پاک کرده بود و به مقام طهارت نفس رسیده بود تا به مقام خاتمیت و معراج و نبوت و ولایت رسید. در تشهد مى‏خوانیم: (أَشهَدُ أنَّ محمَّداً عَبدُهُ وَرَسُولُه) اول عبودیت سپس رسالت.

(آیت الله بهاء الدینى)

راه چاره ازامام خمینی

تقواى از محرمات، قدم اول سلوک

راه چاره خلاص از عذاب الیم، منحصر است به دو چیز:

یکى اتیان به مصلحات و مستصحات نفسانیه و دیگر پرهیز از مضرّات و مؤلمات آن. و معلوم است که ضرر محرمات در مفسدات نفسانیه از همه چیز بیشتراست و از این سبب محرّم شده‏اند. و افضل از هر چیز و مقدم بر هر مقصد و مقدمه پیشرفت و راه منحصر مقامات و مدارج انسانیه، این دو مرحله است که اگر کسى مواظبت کند از اهل سعادت و نجات است.

مهمتر بین این دو، تقوا از محرمات است. و اهل سلوک نیز، این مقام را مقدم شمارند بر مقام اول. و از مراجعه به اخبار و آثار و خطب نهج‏البلاغه واضح شود که حضرات معصومین، علیهم السلام، نیز به این مرحله بیشتر اهمیت داده‏اند.

پس اى عزیز! این مرحله دورى از گناه را خیلى مهم شمار و مواظبت و مراقبت در امر آن نما که اگر قدم درست برداشتى و این پایه را محکم کردى، امید وصول به مقامات دیگر است والا رسیدن به مقامات ممتنع و نجات بس مشکل و صعب شود. (1)

(امام خمینى)

------------------------------

1. اربعین حدیث، ج 1، 207.

 

 

وصیت نامه

با صنع تو هر مورچه رازی دارد

باشوق توهر سوخته سازی دارد

ای خالق ذوالجلال ، نومید مکن

آنرا که به درگهت نیازی دارد

خدا یا شکروسپاس که پوشانیدی از دیگران اشتباهاتم را ، وعزت وآبرو بخشیدی مرا معبودا . بیکس و تنها ، با کوله باری

از گناه چه کنم ؟   

خدایا، غیر از در خانه ی تو کدامین در را بزنم، تو نیز اگر راهم ندهی وازمن روی بگردانی به که روی بیاورم ؟

بارلها خودت گنهکاران را خطاب کردی وباز خواندی وبه آنها وعده مغفرت دادی . سزاوار نیست که بنده ی رو سیاهی را که با دلی شکسته به در خانه ی تو روی آورده جواب کنی

قسمتی از وصیت نامه شهید مهدی احمد خانی

مردان جنگ

           ا الهى به «گردان زید و کمیل»

دلیران چون رعد و طوفان و سیل‏

به آنان که بى‏پا و سر آمدند

شهید از دیار خطر آمدند

به مفقود و جانباز و ایثارگر

که شد تیغشان بر عدو کارگر

به مردان در کنج محبس قسم‏

به «والفجر و بیت‏المقدس» قسم‏

به دلتنگى «کربلاى چهار»

به یاران گمگشته و بى‏مزار

به «فتح‏المبین» و به «فتح‏الفتوح»

به طوفان، به کشتى، به دریا، به نوح‏

به «مرصاد» و مردان مرگ آفرین‏

منافق ستیزان تیغ آتشین‏

به آنان که پروازشان تا خداست‏

مرا بر خدا و ولى التجاست‏

هلا تا نپرسى ز سربازى‏ام‏

که من کشته‏ى عشق «خرازى»ام‏

خوشا «باکرى» با دل عاشقش‏

که رگبار بستند بر قایقش‏

خوشا همت «حاج همت» خوشا

خوشا شور و شوق شهادت، خوشا

خوشا فهم «فهمیده‏ى» نوجوان‏

که بى‏قدر بودش تمام جهان‏

خوشا شور «قربانعلى عرب»

گه رقص مرگ و جنون و طرب‏

که «فهمیده» را دید در قتلگاه‏

ز نارنجک آن دم که ضامن کشید

به زیر زره‏پوش خود را فکند

 

وقت شناسی شهید مطهری

استفاده‏ی بهینه از اوقات زندگی

در تنظیم وقت، خیلی دقیق بود به طوری که از تمام اوقات خود، به نحو احسن استفاده می‏کرد.

نماز ظهر را که می‏خواند، غذا می‏خورد و اگر چیزی نبود، نان و ماست صرف می‏کرد. یک ساعت می‏خوابید، سپس تجدید وضو نموده، مشغول مطالعه می‏شد تا وقتی که بچه‏های مدرسه‏ی علوی، استادان و دانشجویان می‏آمدند. ایشان درس می‏گفتند و پس از نماز مغرب، در اتاق مطالعه تا ساعت ده و یازده مشغول مطالعه بودند و جلسه داشتند و بعد که می‏آمد می‏گفت: «سرم گیج می‏رود».

قبل از خواب، بیست دقیقه تا نیم ساعت قرآن می‏خواند و حدود ساعت دوازده شب، می‏خوابید. پس از دو ساعت و نیم از نصف شب، برمی‏خاست و به نماز و مناجات می‏ایستاد. مناجاتهای عجیبی داشتند؛ مثلا در مناجات می‏گفتند: «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز» (مجله شاهد، ش 212، تیر 1371، ص 31.)

راوی: همسر استاد شهید

 

 

شعر1

شعر

شب قدر

الهی العفو

گنه کردی بیا می‌بخشمت، گفتم گه غفّارم
تو با خود دشمنی کردی ولی من دوستت دارم
اگر من با تو بد بودم تو را دعوت نمی‌کردم
گشودم در که برگردی ببینی لطف بسیارم
تو مهمان عزیزی بر من و من میزبان تو
چگونه میهمان نومید برگردد ز دربارم
زبستر نیمه شب برخیز و اشکی ریز بر دامن
که با اشک شبت خاموش گردد شعله‌ی نارم
تو آن عبدی که در گرداب جرم و معصیت غرقی
من آن ربّم که باشد دم به دم لطف و کرم کارم
بجز نومیدی از عفوم، ببخشم هر گناهی را
امید آور، امید آور، که من از یأس بی‌زارم
عذاب و عَفو باشد هر دو تحت اختیار من
توان سوزانمت امِا به بخشیدن سزاوارم
تو دائم غافل و من آنی از تو نیستم غافل
تو خواب و من زلطف و مرحمت پیوسته بیدارم
به بازار محبت اشک باشد بهترین کالا
که هر یک قطره را با یک یم رحمت خریدارم

 

قران

قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و تو را می شنوند ،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند .. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است …

 

 

حکمیت وعزل علی

دریافت
مدت زمان: 7 دقیقه 51 ثانیه حکمیت وعزل علی

باران باش /کورش کبیر

 

کورش کبیر

 

فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک ایران را تشکیل دهد

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *